Özzel Efekt...

Size şurada bahsetmiştim bu uygulamadan. Geçen gün yine gezerken, taşlarla ilgili üç güzel  masaüstü buldum :) Şöyle ki;

Bu resmi çok seviyorum. Yani çizen öyle güzel çizmiş ki, karakterlerin mutluluğu size de yansıyor anında. İçim huzur doluyor, bakarken mutlu oluyorum. Yüzüme hafif bir tebessüm konuyor birden bire. Yakışıklıymış, güzelmiş, zayıfmış, zenginmiş, bla, bla, bla, yaşanmadan bilinmez tabi ki ama mutluluk, şu yaşa geldiğinde böylesi huzurla sarılacağın bir insanı bulmak sanırım. O insanla büyümek, gelişmek, zorluğa katlanmak ve bedelini bu huzurla almak. Üniversitede, son sınıfta özel öğrenci konumunda bir ders almıştım. Manyak bir hocamız vardı. Öyle böyle değil ama cidden manyak. Dersleri odasında veriyordu. Biz, kızlı erkekli 8 saf genç, bilgi açı, hocaya hayran tipik ergenler, hocanın gelmesini beklerdik odasının önünde, zira derslere iki saat geç gelir, bizi normalden 5 saat geç bırakabilirdi. Sistemle bir sorunu vardı. Daha doğrusu O'na dayatılan sistemle bir sorunu vardı yoksa kendisi gayet sistemli birisi idi. Odasındaki kahve makinası hizmetimizdeydi, isteyen si...

Geçtiğimiz sene ofisimize orkide almıştık. Ortama inanılmaz bir güzellik kattı. Gün be gün çiçek açtı vs. Bu arada biz orkideyi nasıl sulayacağımıza karar veremedik bir türlü. Önce köküne kadar su dolu kapta dursun dedik. Sonra bazı uzmanlar bol suyun iyi geldiğini söyledi. Geldi de. Ama en son yurt dışından getirdiğimiz uzmanlar, direkt su vermek yerine üzerine sprey ile sıkmanın ve tüm gövdeyi nemli tutmanın daha iyi olduğu konusunda uzlaştılar. Zira mevsimi geçince çiçeklerini dökmüştü ve bir daha toparlanamamıştı. Biz de çiçeklerin sulandığı şu sprey şişelerden alalım da orkidemizi kurtaralım dedik. Bu tabi ki de soda şişesi sanatsal çalışmam değil bildiğin sprey şişemiz. Tüm bunlar üç hafta önce oldu. Ve biz canımız orkidemize spreyi anca bu hafta başı alabildik. Tam iki hafta bizi sabırla bekledi, gıkını çıkarmadı ama biz de boş durmadık, uğraştık valla. Ne bulunmaz şeymiş bu spreyler. Hatta Kızılay' da b...

Ofiste canım sıkılmaya görsün, neyi çeksem napsam diye dolanıyorum. Neyse ki o gün güneş yardım etti bana :) Malzemelerimiz; Bir adet cep telefonu Bir şişe "Ultra Pure Water" Bir tutam güneş...

Başlıkta beklentiyi çeşitlendirme çabalarım devam etmekte. Ne sandınız acaba bu başlığı görünce :) demem o ki biten şey koliler. Evet bu cumartesi itibari ile son kolimizi de açtık. Hatta Cumartesi resmen hırs yaptım, "bu iş ya bitecek ya bitecek", dedim, bitti. Tam birinci haftasında taşınmam tamamlandı. Geçen hafta Cumartesi ev iğrenç bir halde iken bitmez sanmıştım, "nasıl bitecek" demiştim ama bitiyor işte. Bitti :) Biz de pazar günü kendimizi dışarı atıp gezdik ailecek. Hatta annem yeşil hediyeler ile kutladı yerleşmemizi :) Fesleğenimiz mutfağımızdaki yerini aldı :)

Bazen insan gözünün önündekini görmüyor, bazen de görüyor önemsemiyor, bazen görüyor, önemsiyor ama hiçbir şey yapmıyor. İşte bizim dibimizdeki bu piknik alanına üç yıldır gitmeyişimizin nedeni bu seçeneklerden birisine dayanıyor. Aslında biliyorduk orada böylesi güzel, içaçıcı bir yer olduğunu ama bir türlü gitmeye yeltenmiyorduk. Dün yemeklerimizi alıp mini piknik yaptık burada. Balkan müziği eşliğinde hem de :) Sıkıcı ve sıcak bir iş gününde yapılacak en iyi şeymiş yeşil bir alana kaçmak, bir saatliğine de olsa. Meğer mutluluk, huzur ya da iyi bir şeyler yakınımızda olabiliyormuş. Çok iyi geldi bu mini piknik bize. İşe dönüş yolu biraz ızdırap olsa da bu sıcakta, yürüyerek 5 dakika mesafelik bu alana daha önce neden gelmedik diye hayıflanıp durduk. Elimizde kalan, güzel geçirilmiş bir saat, biraz huzur ve bu fotoğraflar oldu...  İşte balkan müziğimizin kaynağı...   Benim böyle şeylere zaafım var, nerede görsem çekiyorum... :)   Şunun gi...

Artık başka bir manzaraya uyanıyorum. Hala açılmamış kolilere çarpa çarpa ilerliyorum henüz benimseyemediğim koridordan. Yanlış odalara girip girip çıkıyorum. Sadece perdesi takılmış odalara sığdırdım şimdilik hayatımı, bir kaç güne normale döner diye umuyorum. Bu arada taşındıktan sonraki ilk iş günüm, akşam servisten eski evin orada inerim diye korkmuyor da değilim. Yeni bir şeyler oluyor hayatımda, güzel bir şeyler. Örneğin tahmin edemeyeceğim kadar "benlik" bir perde buldum, hiç aklımda yokken :) Bunu da "nasıl başlarsak öyle gider" ' e yoruyorum. İyi başladım, iyi gitsin... Kelebekli perdem... :)