İki aydan fazla olmuş yazmayalı. Bu süreçte sert bir kış, yoğun iş temposu, covid süreci ve uzaklardan yüreğimize düşen üzücü haberler aldığımız zor bir dönemden geçtik. Herşey üst üste geldi her zamanki gibi. Yazmak da gelmedi içimden. Aisopos'un iyiliğin tek tek, kötülüğün ise hep beraber gelmesi ile ilgili bir masalı var. "İyi ve Kötü Seyler" diye. Tam da bu süreçte okuyup buruk bir şekilde gülümsedim. Tarkan bile "Geççek" diyordu hepimize. Çünkü biliyorum ki böyle süreçleri her an herkes yaşıyor. Hayat dediğimiz şeyin yarısı böyle süreçlerden oluşuyor. Sonunda bahar bize yüzünü gösterdi de iyi hissedebileceğimiz anlar yaşadık. Güneş ve çiçekler bizi biraz kendimize getirdi. Marteniçkaları taktık hatta ağaca bile astık. Böylesi ufak ama güzel şeyleri biriktirip mücadeleye devam edeceğiz hayatın üzücü zamanları ile. Zira bu mücadele de hayatın bir parçası...