Ana içeriğe atla

Ankara'nın Hanları # 5: Safran Han Müzesi


Koç Grubunun, tıpkı Çukur Han gibi restore ederek kültürümüze kazandırdığı Safran Han Müzesi' ni gezdik geçen hafta. Teknolojinin ve sanatın tarihine tanıklık ettik. İlk araba motorundan, I. Dünya savaşından kalma uçak pervanesine, bebek arabalarından oyuncaklara kadar bir sürü parça vardı. Ayrıca içinden Çukur Han'a geçiş yapıp tüm gününüzü orada geçirmenizi sağlayacak zenginlikte koleksiyonu gezmeye devam edebiliyorsunuz. Biraz detaylara ilgili iseniz bir gün yetmeyebilir bile :)






















Hazır oradayken Çukur Han'a da girelim dedik. Daha önce orayı görmüştüm ama şansımıza orada "Hayallerle Dolu Küçük Evler" sergisi varmış. Minicik evlerin detayları muhteşemdi.




















Eee oraya kadar gitmişken Pirinç Han'dan birkaç kare çekmemek de olmazdı yani :)
















Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sünger Bob ve Patrick... :)

Bir taş boyama daha tamamlandı. Hem zaman güzel geçti hem de minik bir kalp mutlu edildi (yani umarım...). :)))

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Üçüncü etamin işimi de bitirdim. Aslında örnek aldığım fotoğrafta bu kuşlar 4 tane idi ve kalp şeklinde kuyrukları vardı. Ancak hem benim kasnağıma sığmadığı, hem de fazla kalabalık durduğu için ben biraz değiştirdim. Ha bir de göbekleri beyazdı, ben kendi renklerinin açık tonlarını tercih ettim. Bu hali bence daha güzel oldu. Son bir adım kaldı. O da çerçeveletmek. Noel Babayı da henüz çerçeveletmedim. Çerçeveciyi ihya edeceğim bu gidişle. Puzzle, etamin derken bir sürü şeyi biriktirdim çerçeveletmek üzere.  Şimdiki projem bir doğum günü hediyesi :) Hadi bakalım. Bir işe başlamak, o işin yarısıdır derler...  Güm güm...   Göbekleri de doldurduk mu, tamamdır...  Favorim...

Sid' in İntikamı...

Nasıl ki Star Wars serisinin en dramatik ama en sevdiğim bölümü "Revenge of the Sith" ise, şimdiye kadar yaptığım en zor kanaviçe de bu oldu ( Cümleyi toparlayana bir yastık hediye edeceğim :)) ) . Kısaca anlatmak istiyorum hikayesini.... Her şey arkadaşıma doğum günü hediyesi projemle başladı. Ona bir şeyler işlemek istiyordum ama sevdiği bir şey olsun diye düşündüğümden ağzını aramaya başladım. Bir muhabbetin ortasında,  Ice Age' deki Sid' i çok sevdiğini öğrendim. Tamamdır dedim, Sid' i işleyeceğim. Oturdum bilgisayar başına Sid şablonu arıyorum. Kesin vardır diye de anlamsız bir özgüvenim var. Ama yok, yani istediğim gibi yok. Ya küçük ya da aradığım gibi değil.  Tabii ben ümitsizliğe kapıldım ve başka bir şey yapayım bari girişimlerine başladım ama aklım kaldı Sid'de. İçimdeki "yapabilseydim çok güzel olacaktı" sesleri baskın çıktı ve şablonunu kendim çıkarmaya karar verdim   Önce bir Sid fotoğrafı buldum. Sonra onu