15 Temmuz Cuma gecesi, tüm Türkiye'nin de bildiği gibi sanırım ülkemizin en uzun gecesi oldu. Büyüklerimizin anlattığı, korktuğumuz, bize olmaz artık dediğimiz "Darbe" nin ucundan döndük. Tepemizde uçaklar, atılan bombalar, sonar patlamalar, silah sesleri... Psikolojimiz bozuldu eminim ülkecek. Herkes bir tatsız, herkes bir gergin. Neyse ki küçük bir girişimdi sadece ve başarılı olamadı. Ama verilen nice can vardı yine de, aldatılan nice genç yürek. En acısı da ülkenin iki silahlı gücünün birbirine silah çekmesiydi. Bizi onlar koruyacaktı düşmanlara karşı, suçlulara karşı...
Bir filmin içinde yaşıyormuş gibi hissediyorum kendimi, ya da absürd komedi bir oyunun oyuncusuymuş gibi. Hiç bir şeyin kontrolü bende değilmiş gibi, evrende bir toz zerresi gibi.
Dileğim odur ki bu zor günleri sakinlikle, kimseyi incitmeden atlatalım. Ama ben o geceyi, o gerginliğimi, o her seste zıplamalarımı unutmayacağım. O nedenle buraya not düşmek istiyorum. Yıllar sonra bugünleri anmak için...
Yorumlar
Yorum Gönder