Ana içeriğe atla

İhanet



Bu sezonu İhanet ile açtık. Çok beğendim oyunu. Konu olarak dram olsa da, araya serpiştirdikleri komik karakterler ve tabii ki müzikleri sayesinde çok güzel 2 saat geçirdim. Birazcık Macide karakterinin sönük kaldığını düşünüyorum. Yani oyunculuk olarak da değil sadece, konuda da az yer verilmiş Macide'ye. Sacide çok baskın. Ama öyle gerçekçi oynadı ki, sahneye çıktığında arkadaşım "ıhhhh" (çıktı yılan) gibisinden tepkiler verdi. O kadar kaptırmışız yani.

Müziklerine ayrı paragraf açmam lazım (çok karizmatik oldu böyle, paragraf açmak falan :DD ). Nefisti. Hem seçilen şarkılar, hem de o taş plaktan çıkarcasına yumuşak, tikrek yorum. Bayıldım. Herkes bayıldı. 

Güzel oyundu vesselam. Tavsiye ederim. 

Oyun hakkında bilgi için tıktık....



Küçük Tiyatro'ya her gidişimde beni saran "fotoğrafımı çek, hadi çeksene" 
havasına yine yenik düştüm. 




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sünger Bob ve Patrick... :)

Bir taş boyama daha tamamlandı. Hem zaman güzel geçti hem de minik bir kalp mutlu edildi (yani umarım...). :)))

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Üçüncü etamin işimi de bitirdim. Aslında örnek aldığım fotoğrafta bu kuşlar 4 tane idi ve kalp şeklinde kuyrukları vardı. Ancak hem benim kasnağıma sığmadığı, hem de fazla kalabalık durduğu için ben biraz değiştirdim. Ha bir de göbekleri beyazdı, ben kendi renklerinin açık tonlarını tercih ettim. Bu hali bence daha güzel oldu. Son bir adım kaldı. O da çerçeveletmek. Noel Babayı da henüz çerçeveletmedim. Çerçeveciyi ihya edeceğim bu gidişle. Puzzle, etamin derken bir sürü şeyi biriktirdim çerçeveletmek üzere.  Şimdiki projem bir doğum günü hediyesi :) Hadi bakalım. Bir işe başlamak, o işin yarısıdır derler...  Güm güm...   Göbekleri de doldurduk mu, tamamdır...  Favorim...

Sid' in İntikamı...

Nasıl ki Star Wars serisinin en dramatik ama en sevdiğim bölümü "Revenge of the Sith" ise, şimdiye kadar yaptığım en zor kanaviçe de bu oldu ( Cümleyi toparlayana bir yastık hediye edeceğim :)) ) . Kısaca anlatmak istiyorum hikayesini.... Her şey arkadaşıma doğum günü hediyesi projemle başladı. Ona bir şeyler işlemek istiyordum ama sevdiği bir şey olsun diye düşündüğümden ağzını aramaya başladım. Bir muhabbetin ortasında,  Ice Age' deki Sid' i çok sevdiğini öğrendim. Tamamdır dedim, Sid' i işleyeceğim. Oturdum bilgisayar başına Sid şablonu arıyorum. Kesin vardır diye de anlamsız bir özgüvenim var. Ama yok, yani istediğim gibi yok. Ya küçük ya da aradığım gibi değil.  Tabii ben ümitsizliğe kapıldım ve başka bir şey yapayım bari girişimlerine başladım ama aklım kaldı Sid'de. İçimdeki "yapabilseydim çok güzel olacaktı" sesleri baskın çıktı ve şablonunu kendim çıkarmaya karar verdim   Önce bir Sid fotoğrafı buldum. Sonra onu