Çocukluğumuzun tekerlemesiydi, "Pis tırtıl, hain tırtıl, yeme dedim yaprakları kıtır kıtır". İşte tekerlemenin kahramanı tırtılı yakaladım geçen gün. Hem de suçüstü. Aslında soruşturmam çok öncelerden başlamıştı. Güzelim gül ağacının yapraklarındaki delikleri görünce zanlıyı yakalamak için seferberlik ilan ettim. Yağmur çamur demeden söz konusu ağacı takibe aldım. Ve sonunda onu buldum.
Öylece yaprağın üzerinde duruyordu. Tabi bu onu suçlu yapmayacağı için sakince bir sonraki hamlesini bekledim. Suçüstündeyken görüntülemem çok önemliydi.
Bir başka gün daha hareketliydi ama yine de net delil değildi. Bekledim....bekledim...
Yapraklara verdiği zarar çok büyüktü. Ama bir türlü ona engel olamıyordum. Üstelik yüzünü de net çekememiştim :/ Umutsuzluk, öfkeye karışmıştı, pes etmek üzereydim.
Derken, ansızın onu yakalamayı başardım. Ha ha haaayyt naberrrrr :) Kaçarmı benden beeeee...Bittin sen tırtıl. Yatacak yerin yok artık... :) ıhım ıhım. Evet gördüğünüz gibi acımasızca oymaya başlamış gül ağacının yaprağını. Yeme eylemini gerçekleştiriyor şu anda. Kesin kanıt :)))
alkış
YanıtlaSil:))))