Ana içeriğe atla

Hayvan Çiftliği...


Çok oluyor izleyeli ama ancak yazabiliyorum. Kitabına hayran kaldığım, oyununa bittiğim eser. Kitap hakkındaki düşüncelerimi şuracıkta yazmıştım zaten. 

Bu eserin tiyatro oyununu yapmak çok zor olmadı diye düşünmüştüm. Eee bir de çevremden olumlu yorumlar alınca çok merak etmiştim. Oyun beklentilerimi kesinlikle karşıladı. O oyuncuların sürekli tiklerle bir oyunu götürmeleri, müzikleri, ifadeleri... Nefis olmuş. 

Normal oyunlar için karaktere girmek nispeten kolaydır. İyi ya da kötü çoğunlukla insanı oynuyordurlar ancak bir hayvanı oynamak, sürekli o ifadeler, o hareketler, üstüne bir de duygu, replik falan.... oooo çok zor işi başarmışlar. Emeklerine sağlık. 

Oyun, kadro ve daha fazlası için tıklayın. 







Yorumlar

  1. çok güzel bir oyundu. geçen sezon izlemiş çok beğenmiştim ben de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de geçen sezondan beri bekliyordum. Bin türlü aksilik sonucu sonunda izleyebildim ve çok çok beğendim :)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sünger Bob ve Patrick... :)

Bir taş boyama daha tamamlandı. Hem zaman güzel geçti hem de minik bir kalp mutlu edildi (yani umarım...). :)))

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Üçüncü etamin işimi de bitirdim. Aslında örnek aldığım fotoğrafta bu kuşlar 4 tane idi ve kalp şeklinde kuyrukları vardı. Ancak hem benim kasnağıma sığmadığı, hem de fazla kalabalık durduğu için ben biraz değiştirdim. Ha bir de göbekleri beyazdı, ben kendi renklerinin açık tonlarını tercih ettim. Bu hali bence daha güzel oldu. Son bir adım kaldı. O da çerçeveletmek. Noel Babayı da henüz çerçeveletmedim. Çerçeveciyi ihya edeceğim bu gidişle. Puzzle, etamin derken bir sürü şeyi biriktirdim çerçeveletmek üzere.  Şimdiki projem bir doğum günü hediyesi :) Hadi bakalım. Bir işe başlamak, o işin yarısıdır derler...  Güm güm...   Göbekleri de doldurduk mu, tamamdır...  Favorim...

Sid' in İntikamı...

Nasıl ki Star Wars serisinin en dramatik ama en sevdiğim bölümü "Revenge of the Sith" ise, şimdiye kadar yaptığım en zor kanaviçe de bu oldu ( Cümleyi toparlayana bir yastık hediye edeceğim :)) ) . Kısaca anlatmak istiyorum hikayesini.... Her şey arkadaşıma doğum günü hediyesi projemle başladı. Ona bir şeyler işlemek istiyordum ama sevdiği bir şey olsun diye düşündüğümden ağzını aramaya başladım. Bir muhabbetin ortasında,  Ice Age' deki Sid' i çok sevdiğini öğrendim. Tamamdır dedim, Sid' i işleyeceğim. Oturdum bilgisayar başına Sid şablonu arıyorum. Kesin vardır diye de anlamsız bir özgüvenim var. Ama yok, yani istediğim gibi yok. Ya küçük ya da aradığım gibi değil.  Tabii ben ümitsizliğe kapıldım ve başka bir şey yapayım bari girişimlerine başladım ama aklım kaldı Sid'de. İçimdeki "yapabilseydim çok güzel olacaktı" sesleri baskın çıktı ve şablonunu kendim çıkarmaya karar verdim   Önce bir Sid fotoğrafı buldum. Sonra onu