Ana içeriğe atla

Geçmiş zaman olur ki...



Ayhan Sicimoğlu' nu tanır mısınız? Ben böylesi bir insanı tanıyalı yaklaşık bir yıl oldu. Bir arkadaşımın "nasıl tanımazsın yaaa" serzenişleri ile merak edip takip etmeye başladım. Hani zaman zaman dünyaya salınan "güzel insanlar" var ya. Bizim çağımızın güzel insanlarından biri de bu adammış. Ben bunu farkettim. Kaliteli, iyimser, hayat dolu, çağdaş, gezmiş görmüş gerçekten tarif edilemez bir adam Ayhan Sicimoğlu.

Twitter' da kendisini takip etmeye başladığımdan beri de güzel paylaşımlarına maruz kalıyorum. Farklı ülkelerde başından geçenleri paylaşır ve bu anısından bir "kıssadan hisse" mutlaka yapar. Hayata dair söyleyecek çok şeyi var ve söylüyor da.

Şu yukarıdaki fotoğrafı bugün Twitter' ında paylaştı. 50 yıl önce bu ülkenin halini ne kadar iyi anlatan bir resim bu. Ve nereden nereye geldiğimizi...

Hazır kendisinden bahsetmişken, şu performansını da paylaşmamak olmaz...Her ne kadar 10 parmağında 10 marifet olsa da, latin müzikleri onun için çok çok başka....



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sünger Bob ve Patrick... :)

Bir taş boyama daha tamamlandı. Hem zaman güzel geçti hem de minik bir kalp mutlu edildi (yani umarım...). :)))

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Üçüncü etamin işimi de bitirdim. Aslında örnek aldığım fotoğrafta bu kuşlar 4 tane idi ve kalp şeklinde kuyrukları vardı. Ancak hem benim kasnağıma sığmadığı, hem de fazla kalabalık durduğu için ben biraz değiştirdim. Ha bir de göbekleri beyazdı, ben kendi renklerinin açık tonlarını tercih ettim. Bu hali bence daha güzel oldu. Son bir adım kaldı. O da çerçeveletmek. Noel Babayı da henüz çerçeveletmedim. Çerçeveciyi ihya edeceğim bu gidişle. Puzzle, etamin derken bir sürü şeyi biriktirdim çerçeveletmek üzere.  Şimdiki projem bir doğum günü hediyesi :) Hadi bakalım. Bir işe başlamak, o işin yarısıdır derler...  Güm güm...   Göbekleri de doldurduk mu, tamamdır...  Favorim...

Sid' in İntikamı...

Nasıl ki Star Wars serisinin en dramatik ama en sevdiğim bölümü "Revenge of the Sith" ise, şimdiye kadar yaptığım en zor kanaviçe de bu oldu ( Cümleyi toparlayana bir yastık hediye edeceğim :)) ) . Kısaca anlatmak istiyorum hikayesini.... Her şey arkadaşıma doğum günü hediyesi projemle başladı. Ona bir şeyler işlemek istiyordum ama sevdiği bir şey olsun diye düşündüğümden ağzını aramaya başladım. Bir muhabbetin ortasında,  Ice Age' deki Sid' i çok sevdiğini öğrendim. Tamamdır dedim, Sid' i işleyeceğim. Oturdum bilgisayar başına Sid şablonu arıyorum. Kesin vardır diye de anlamsız bir özgüvenim var. Ama yok, yani istediğim gibi yok. Ya küçük ya da aradığım gibi değil.  Tabii ben ümitsizliğe kapıldım ve başka bir şey yapayım bari girişimlerine başladım ama aklım kaldı Sid'de. İçimdeki "yapabilseydim çok güzel olacaktı" sesleri baskın çıktı ve şablonunu kendim çıkarmaya karar verdim   Önce bir Sid fotoğrafı buldum. Sonra onu