Bazen düşünüyorum da, hazır bu kadar doğa ile iç içe bir yerde çalışıyoruz, genetiği menetiği bırakıp belgesel mi çeksek? Doğanın değişimlerini bire bir gözlemleyebileceğimiz bir alan var ayağımızın altında. Camın önüne uzun süre kayıt yapabilen bir kamera koyup bir kaç hafta çekim yapsak, sonra onu hızlandırıp size servis etsek, bayılırsınız valla. Kışın yok olan bitki örtüsünün, baharın gelmesi ile tekrar belirmesini yavaş da olsa gözlemliyoruz ve insanı mutlu ediyor bu değişim (Bir müddet sonra o alanın karla kaplı halini özleyeceğiz. Nankör insanoğlu işte...!!!). Tabi doğa ile iç içe olunca börtü böcek de oluyor haliyle. Bir kaç gün önceye kadar favorimiz salyangozlardı. Şimdilerde hafif hafif kelebekler çıkmaya başladı. Ama bir davetsiz misafir vardı ki bugün, elimin dibine kadar geldi. Adeta "Abla beni de çek, abla" der gibiydi. Dayanamadım çektim ben de. Bir de poz veriyor ki görmelisiniz :)
Bu fotoğrafta, sırt çizgilerini gösterecek diye şekilden şekile girdi. Pek kaprisli...
Burada da söylenip durdu "umarım ışık selülitlerimi göstermiyordur" diye :)
"Kamuflaj nasıl yapılır?" dersimizi de aldık :)
Yorumlar
Yorum Gönder