Dün akşam gözlerimden yaşlar gelmesine neden oldu bu ressamın hikayesi. Picasso döneminin İtalyan ressamı. Picasso ile tatlı sert rekabeti, Jeanne ile imkansız aşkı, eğlenceyi kariyere tercih ettiği günler ve ölümsüzlük....Amedeo Modigliani.
Neden acaba bugünün çok kıymetli adamlarının zamanında değeri bilinmemiş. Neden acaba istisnasız tüm yetenekler, bu yeteneklerini heba eden hayatlar sürmüş de yıllar sonra anlaşılmış değerleri. Neden acaba artık böyle insanlar gelmiyor...Yoksa bugünün kıymetini bilmediğimiz isimleri, geleceğin Modiglianileri mi ? Neden acaba bir olaydan, içindeyken değil de dışarıdan izlediğimiz zaman etkileniyoruz ? Aksi olması gerekirken hem de... Tarih, her andan mı ibaret yoksa?...Ya da içinde bulunduğumuz tarihi anları ne kadar idrak edebiliyoruz?...Nereden nereye geldim değil mi? Öyle etkiledi bu film işte beni...
Andy Garcia çok yakışmış bu role...
Modigliani, Picasso ve Andre Salmon
Bazı insanlar gerçekten özel.Sezgileri daha güçlü,yetenekli ve bizler nedense farklı olan şeyleri ilk başta hep yadırgarız ama sonradan yapmakta isteriz.Garip değil mi insanoğlu.:))
YanıtlaSilHem de çok garip... :)
Siluzun yıllardır böyle film izlemedim..ben bile duygulandım yani :)) resim yapasım geldi..youtube tan oyalama beni parçasını izleyin ajda pekkanın, filmden kesitler sunuyor, ben orda buldum filmi
YanıtlaSilBir arkadaşımın tavsiyesi ile izlemiştim ben filmi. Ajda Pekkan'ın klibinden haberim yoktu. Ama merak ettim şimdi :)
Sil