Bayılıyorum distopya ya da ütopyaları anlatan kitaplara ve filmlere. Çok çok uzun yıllar sonra dünyanın nasıl bir yer olacağı ile ilgili hayaller kurup, bunları kelimelere dökmek bence muazzam bir iş. Ciddi anlamda hayalgücü ve kurgu yeteneği gerektiriyor. Ben de bunları okuyup ya da izleyip, hangisi mantıklı, hangisinin olumsuz yönleri neler gibi düşüncelere dalmayı seviyorum. Bir keresinde üniversite hocam bize "Aklınıza gelebiliyorsa, gerçekleşe de bilir" demişti. Sanırım bu söz "Her şey önce hayal etmekle başlar" sözünün farklı bir versiyonu. Belki de bu kitaplar, filmler bize bir çok gelecek alternatifi sunuyor. Prototip gibi, hatalarını, açık yanlarını görüp farklı bir geleceğe evriliyoruz belki de. Pekala lafı fazla uzattım, konu buraya nasıl geldi hemen onu açıklayayım. Geçtiğimiz ay distopya, yani geleceği daha çok negatif tarafı ile hayal eden, iki kitap okudum. İlki çok çok çok merak ettiğim Aldous Huxley 'in "Cesur Yeni Dünya" sı, d...