Geçtiğimiz günlerde dogum günümü kutladık. Kutladık derken, insanlarla yakınlaşmadan, sarılmadan, pastayı bile üflemek yerine elle söndürerek, 6 aydır göremediğim ailemle uzaktan telefonla görüşerek... öyle tuhaf günlerdeyiz. Sarılma, dokunma yetilerimizi iyice kaybediyoruz gibi. Kaldırımda insan görünce karşıya geçmeler falan. Meğer ne kıymetliymiş bunlar... Bu günler biyolojik olarak geçecek illa ki, insanoğlu bunu da atlatacak. Ancak psikolojik olarak etkisi bence uzun süre geçmeyecek... Yeni davranış şekilleri olan nesiller gelecek... Yine de pasta üflemek ve hediye almak güzeldi. Neyse ki onlardan mahrum kalmadım.