Özzel Efekt...

2020 hayal ettiğinizden de güzel olsun. Güzel gelsin, güzel geçsin mutlu yıllar. :))

Böyle hediyeler almak paha biçilemez... ❤

Her yıl klasik olarak süsleri çıkarıp süsleriz ofisimizi. Bu sene ilaveten kutulardan ağaç yaptık. Çok da güzel oldu bence. Hazır ofis demişken farklı zamanlardan farklı renkler de dursun burada bence :)))

Şu postta da bahsetmiştim. Evimde çıtalardan oluşan bir yeni yıl ağacım var (şu aralar çok moda oldu...Bende 2 yıldır var 😎). Geçen yıl 19 tane süs yapmıştım. 2019 için 19 dedim ve her yıl bir süs eklemeye karar verdim :). 2020 için ise melek yaptım. Uğuru ile, güzellikleri ile gelsin bu yıl...

Malum sinemalara Star Wars serisinin 9. filmi geldi. Yakında izleyeceğiz ama öncesinde baştan sona tüm seriyi bir kere daha izleyelim dedik. Bir de şu aralar Bebek Yoda çok meşhur oldu The Mandalorian dizisinden dolayı. Eeee yani bizim de bir "Bebek Yoda" mız olmasın mı?!! :)

Geçenlerde Belediye'nin Kızılay'da Mural sanatı etkinliği düzenlediğini görmüştüm. Benim gibi mural hayranları için harika bir haberdi. Büyük bir heyecanla Kızılay'a gittim. Lakin hepi topu dört tane yeni mural gördüm. Bunlardan üçü aynı noktadaydı. Daha fazla olacağını düşünmüştüm. Ben mi bulamadım yoksa sadece bu kadar mıydı bilemedim. Ama olanlar da çok güzel. Tüm sanatçların eline sağlık. Yukarıdaki resim Karanfil metro çıkışında hemen sağda. Aşağıda da,   üç tarafı da boyanmış bir elektrik kutusu var. Olgunlar girişinde... Bu yavrucak da sokak müziğinin tadını çıkarıyordu . :))

Angela Burns' ün kumaş ve tasarım sergisi "No Place Like Home" çok nefis bir sergiydi.  İrlandalı sanatçı uzun yıllar ülkemizde de kaldığı için  Türk kültüründen de etkilenmiş ve çok güzel işler çıkmış.....

Bu kitaba 2008 yılında başlamış ama bir kaç sayfa sonra anlamıyorum diye bırakmıştım. Pratikler işe yarıyor olmalı ki bu kez baştan sona akıcı bir şekilde okuyabildim. Tipik bir Agatha Christie kitabı Mrs. McGinty's Dead . Suç örgüsü asla basit değil. Derin bir hikayesi var ve herkesten şüphelenebiliyorsunuz. Ben katili bilemedim maalesef :). Ama kitabı çok sevdim.  Daha sonra bu kitaptan esinlenildiğini duyduğum 1964 yapımı "Murder Most Foul" filmini de izledim. Film güzeldi ama kitapla sadece bazı konularda ortak. Tamamen farklı bir film olmuş.

Geçen hafta sonu zar zor yetişebildim Oğuz Yalım'ın bu sergisine. Son günüydü. Çok önceleri tanıtımını görüp bayılmıştım çizimlere. Kesinlikle görmeliyim demiştim. İyi ki de gittim. Sergi beklediğimden çok çok daha güzeldi. Özellikle "Koca Kafalar"a bayıldım. O renkler, o çizimler, o boyalar... Nasıl zengindi öyle. Bir resmin karşısında saatlerce durabilirdim. Nefisti... takibe aldım Oğuz Yalım'ın işlerini. Umarım yine yeni bir sergisi olur da yine görürüm o eserleri.