Özzel Efekt...

Hafta sonum gayet sakin ve sıradandı. Dinlendik, güzel bir kaç film izledik, biraz parkta gezdik derken geçti gitti... Ne mutlu bana :)) Nitekim uzun zamandır merak ettiğim " It's A Wonderful Life" filminde de öyle hissediyordu  George Bailey ... Sıkıntıları bile yaşamak güzel, var olmak güzel... Gözümde iki damla yaş ve yüzümde bir tebessümle bitirdim filmi. Bir zil çaldı... Bir melek kanatlandı. 

Bu sabah saat 7:30 itibari ile aklımda şöyle bir cümle vardı. "Bizdeki iş aşkı da neymiş arkadaş, teee Beytepe'lere geldik bu havada".  Hakkım da var açıkçası. Geceden beri aralıksız devam eden kar neredeyse diz boyu olmuş durumda. Üstelik tipi şeklinde yağıyor ve tüm gün süreceği öngörülüyor. Açıkçası akşam nasıl eve gideceğiz diye düşünmeye başladık şimdiden. Ama acayip çalışmak istiyoruz. Öyle böyle değil :))) (Fotoğraftan da anladığınız üzere...).  Haa bir de aklıbaşında arkadaşlar istiyorum ben ya. Birbirine bakıp, hadi dışarıda fotoğraf çekelim diye eline kahvesini alan iki tiptik sabah sabah... Akıl fikir....

Hem boyama kitabı hem de takvim olan bir şey aldım geçenlerde. Her ay için farklı hayvanlar var ve Ocak ayının hayvanı fil... Bana zaten boya olsun, çizim olsun, renk olsun... Eeee fil de var. Daha ne olsun. 

Yeni yılın ilk postunda, 2015'in okuduğum son kitabını yazmak istedim :) Bir John Verdon klasiği olarak koca kitap sanırım 5-6 gün içinde bitiverdi. Hani öyle böyle değil, resmen saçlarımdan tutup sürükleniyorum okurken :))) Bu kez olay çok daha iyi kurgulanmış bence. Bir önceki kitaptan daha çok sevdim diyebilirim bu kitabı. Dünyanın "karma" sına da güzel bir gönderme olmuş. Sonu tahmin edilemiyor, yine tipik olarak bir çok insandan kuşkulanıyorsunuz. Ayrıca yaratılan seri katil profili de en azından "daha az klişe".  Bu tür severlerin okumaktan pişman olmayacağı kesin...