Özzel Efekt...

İkinci Ayn Rand kitabımı da bitirmiş bulunmaktayım. Bu kadının inanılmaz bir dili var. Kitabı okurken resmen kendimi orada hissettim. Onlarla acıktım, onlarla üşüdüm, o tren yolculuğunu bile sanki ben yaptım. Öyle güçlü bir kalem. Sovyet ihtilalinin ardından kentlerine geri dönen Kira nın gözünden bakıyoruz o döneme. Kira dönemin siyaseti ile hiç ilgilenmemektedir. Tek istediği inşaat mühendisi olmak, binalar yapmak ve aşık olduğu Leo ile mutlu olmaktır. Yani özünde kira sadece istediği gibi "yaşamak" istemektedir. Ancak ihtilal sonrasının hem maddi hem manevi zorlukları bir türlü bu isteğine izin vermez. Soğuk, açlık, hastalıklar, yalanlar...  Ayn Rand bireyselciliği savunan biri zaten. Ona göre devlet insanların konforlu yaşaması için sadece bir araç. Kira da öyle düşünüyor haliyle. Pekala başta söylemem gerekeni en sonda söyleyeyim; Zaten Ayn Rand'ın ilk kitabı olan "Yaşamak İstiyorum" bir tür otobiyografi. Kira karakteri de Ayn Rand'ın gençl...

Sipariş üzerine bir taş boyama yaptım geçen hafta sonu. Sipariş derken sattığımdan değil, bir arkadaşımın arkadaşı pandayı çok seviyormuş. Çocuk taşı ile geldi "abla bana panda çizebilir misin?" diye. Benim zaten canıma minnet. Bana boya olsun, renk olsun..

Yeni yeğenim 4 aylık oldu bile. İnşallah bir ay sonra gidip sevebileceğim. Tabii geleneksel olarak ona da yastık işledim. Henüz yastık halini almadı ama o işin kolay tarafı...

Instagram'da ya da farklı mecralarda beğendiğim fotoğrafları arşivleyip daha sonra bunları çizmek gibi bir hayalim var. Bu hayali geçen gün bu zebra çalışması ile başlatmış bulunuyorum. Bu da fotoğrafın kaynağı. Aslında nefis bir deniz anası fotoğrafı vardı. İlk onu çizmiştim ama o resmi kimi karnıbahara kimi de beyine benzettiği için yokmuş gibi davranıyorum: ))