Özzel Efekt...

Off ki ne of. İnsanın yüreğine oturan bir kitap bu. O kadar çok şey var ki inanılmaz. Edebiyatı çok güzel, okuması çok zor  bir kitap oldu benim için. En son bunu "Az" da hissetmiştim. İçim şişti. Okuduklarımı sindirmek için zaman zaman durdum. Ara verdim. Çok etkilendim. Çok beğendim. Çok da bir şey yazmaya gerek yok sanırım bunun için. Okumayı geciktirdim diye kızıyordum kendime ama iyi ki de bekletmişim... 

Canım yeğenim "Hala bana taş boya" dediğinde önce ne çizeceğimi bilemedim. Prensese bir şey beğendirmek zor zira. Sonra buldum bunu. Çok sevimli olmadı mı :))

Bir tatil döneminin daha sonuna geldik. Geriye güzel anılar, tatlı yorgunluklar, nefis manzaralar ve objektifimden kareler kaldı. Bu tatilim starı yeni yeğenim Demir idi. Bir saat sonra özlemeye başladığım, kucağımdan indirmediğim minik demirim. Bak yine özledim :)) Onun dışında tabii bol bol deniz, güneş, ırmak vs.  Gece, Melek ve Bizim Çocuklar...   Sen geçerken sahilden sessizce, gemiler kalkar yüreğimden gizlice...   Kalbim, oralarda bir yerlerde kaldı....  Suret... Suya yıldız serpiştirdim...   Hem Zafer Bayramını, hem de doğum günümü kutladık :) Uzanmışım Kumsala... Güneş damlar tenime...  Çekmelere doyamadığım nehir... Ankara yolcusu kalmasın...