Özzel Efekt...

Yine iş için günü birlik bir İstanbul yapıp geldik. Güzel oluyor bu hava değişimleri. Koşturmacadan denizi göremesek de...

Geçen gün  Andrei Tarkovsky' nin "Stalker" isimli filmini izledim. İzlemesi zor, kafada soru işaretleri bırakan bir filmdi. Bu adamın filmlerini izlerken farklı hissediyorum. Her karede, her açıda bir anlam arıyorum. Çünkü biliyorum kadraja giren herhangi bir nesne, mesela bir bardak, asla sadece bir bardak degil. Bir şeyler hissediyorum ama anlamlandıramıyorum. Kendimce anlamlar yüklüyorum ama emin de olamıyorum. O nedenle kitabını okumak istedim. Filmlerini kendi anlatsın istedim. Okudukça da sanata saygısına ve çizgisine bağlılığına hayran kaldım.  Kendi çocukluğunu anlatan film için evinin birebir aynını inşa ettiren, bizzat kara buğday ekip onun çiçeklenmesi için aylarca bekleyen, oyuncunun gerçekliligini kaybetmemesi için filmin sonunu söylemeyen ya da gererek role girmesini sağlayan bir adam bu. Filmlerinin her karesinden kara kalem çizimi ya da yağlı boya tablo çıkabilecek yoğunlukta özenen bir adam. Sanata bakışı, samimiyeti ve hatta saflığı ile düşün...

Şu aralar Oz diyarı ile çok içli dışlıyım. Önce "Oz Büyücüsü" 'nü sonra da "Muhteşem ve Kudtretli Oz" filmini izledim. Şu anda da "Wicked" isimli yine o diyarı anlatan bir kitap okuyorum. Malum yakut kırmızısı ayakkabılar meşhur. Hatta benim de kırmızı "göz alan" bir spor ayakkabım var :)) Ama ben Oz diyarına yeni bir karakter katmak istiyorum. "Safir Mavisi Spor Ayakkabılı Kız" ... Nasıl? :)))

Geçenlerde, Tunalı'da yürürken çok tatlı bir kafe keşfettik. Gogh Art & Coffee.. Benim resme ilgimden olsa gerek çok beğendim dekorasyonunu. Duvarlardaki tablolar nefisti. Sahibin annesi güzel sanatlar okumuş. Oradan geliyor sanırım bu zevkli dokunuşlar...

"Temmuz ortasına geldik. Hala yağmaktasın... insaf..." Diyor uğur böceği... :)

İngilizce pratik olsun diye başladığım bir başka kitap... Aslına bakarsanız öyle çok da aman aman bir kitap değil. Kötü değil ama iz bırakan bir etkisi de yok. Karakterler derin değil ve öykü eksik. Yine de K. Hart Hemmings'in dram durumunu komediye vurması eğlenceli. Ama bir uyarı yapmalıyım ki filmi kötü. Nasıl Oscar aldı bilmiyorum. Komik olanı Oscar'ı en iyi uyarlama senaryo dalında alması. Filmin kitapla hiç mi hiç alakası yok bence. En azından verdiği his  bakımından. Ama ingilizcesi çok kolay haliyle bir çırpıda okudum. :)))

Dark is the way, light is a place...