Ana içeriğe atla

Yaramaz Ağaç....




Dün bizim için çok yorucu bir gündü. Mesaiyi zar zor bitirdik. Kendimizi hemen dışarı atalım, biraz hava alalım dedik. Servisi beklerken her zamanki bankımıza oturduk ve temiz havayı içimize çekerek günün yorgunluğunu atmaya niyetlendik. İşte tam o anda karşımızdaki ağaç bize göz kırptı. Çok yaramaz bir ağaçtı. Resmen bizi çağırdı. "Biraz uzak mı?", "Orası çamur mu?", "Börtü böcek var mıdır ?" sorularına rağmen ayaklarımız bizi ağaca götürdü. Doğru yolda olduğumuzun işareti de geldi bu arada...:)

Ağaç o kadar güzeldi, çiçekler o kadar çoktu ki, yorgunluğumuz geçmeye başlamıştı bile. İşte o andan itibaren benim içimdeki "fotoğrafçı canavar" açığa çıktı. Sonra neler oldu tam hatırlamıyorum. Günün sonunda cep telefonumda bir sürü çiçek fotoğrafı vardı...

ÖNEMLİ NOT: İş bu post, yüksek dozda çiçek içermektedir :)










Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sünger Bob ve Patrick... :)

Bir taş boyama daha tamamlandı. Hem zaman güzel geçti hem de minik bir kalp mutlu edildi (yani umarım...). :)))

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Üçüncü etamin işimi de bitirdim. Aslında örnek aldığım fotoğrafta bu kuşlar 4 tane idi ve kalp şeklinde kuyrukları vardı. Ancak hem benim kasnağıma sığmadığı, hem de fazla kalabalık durduğu için ben biraz değiştirdim. Ha bir de göbekleri beyazdı, ben kendi renklerinin açık tonlarını tercih ettim. Bu hali bence daha güzel oldu. Son bir adım kaldı. O da çerçeveletmek. Noel Babayı da henüz çerçeveletmedim. Çerçeveciyi ihya edeceğim bu gidişle. Puzzle, etamin derken bir sürü şeyi biriktirdim çerçeveletmek üzere.  Şimdiki projem bir doğum günü hediyesi :) Hadi bakalım. Bir işe başlamak, o işin yarısıdır derler...  Güm güm...   Göbekleri de doldurduk mu, tamamdır...  Favorim...

Sid' in İntikamı...

Nasıl ki Star Wars serisinin en dramatik ama en sevdiğim bölümü "Revenge of the Sith" ise, şimdiye kadar yaptığım en zor kanaviçe de bu oldu ( Cümleyi toparlayana bir yastık hediye edeceğim :)) ) . Kısaca anlatmak istiyorum hikayesini.... Her şey arkadaşıma doğum günü hediyesi projemle başladı. Ona bir şeyler işlemek istiyordum ama sevdiği bir şey olsun diye düşündüğümden ağzını aramaya başladım. Bir muhabbetin ortasında,  Ice Age' deki Sid' i çok sevdiğini öğrendim. Tamamdır dedim, Sid' i işleyeceğim. Oturdum bilgisayar başına Sid şablonu arıyorum. Kesin vardır diye de anlamsız bir özgüvenim var. Ama yok, yani istediğim gibi yok. Ya küçük ya da aradığım gibi değil.  Tabii ben ümitsizliğe kapıldım ve başka bir şey yapayım bari girişimlerine başladım ama aklım kaldı Sid'de. İçimdeki "yapabilseydim çok güzel olacaktı" sesleri baskın çıktı ve şablonunu kendim çıkarmaya karar verdim   Önce bir Sid fotoğrafı buldum. Sonra onu