Dickens ve Şirinler...


Yeni bir kitaba başlamış olmanın verdiği heyecanı yaşıyorum. Hem de daha ilk sayfalarında öykünün içine çeken bir kitap. Bazı şeyleri okumakta geciktiğime hayıflanıyorum bazen. Sonra düşünüyorum da hakkını verecek bilinç ve birikim gerekiyordu belki. Belki lise yıllarında bu klasiği okusam hakkını veremeyecektim. Böyle düşündüğümden midir bilinmez (kesin ondan) geriye dönüp lise yıllarında okuduğum kitapları yeniden okumak istiyorum. Artık 'aaa ben bu kitabı okumuştum' demek istemiyorum, 'aaa ben bu kitabı okudum, şu bölüm çok güzeldi' demek istiyorum. Derdimi tam anlatamadım değil mi? Neyse işte, aldım sütlü kahvemi, %70 yoğunlukta bitter çikolatamı ve kitabımı, şu saatlerin tadını çıkaracağım


Bu arada süslü şirin de kendine dikkat etse iyi olacak. Aynaya bakmaktan yaklaşan tehlikeyi farketmiyor :(((



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Sid' in İntikamı...