Tebessümle...

Geçtiğimiz bir kaç gün içinde yüzümden gülümsemelerin düşmemesine neden olacak şeyler yaşadım (Cümleye bakar mısınız ya, mutluluk çizilemediği gibi, yazılamıyor da sanırım). Öncelikle uzun zamandır istediğim bir şey ansızın oluverdi. Artık bir fotoğraf makinam var. :)))

Vee tabii ki Beşiktaşk'ımın şampiyonluğu... 

Hala spor haberleri izleyip salak salak gülüyorum. 

Yanımda oturan teyze ile hüngür hüngür ağladığımız güzelim tiyatro oyununu 

da unutmamak lazım. Ağlamak da mutluluk verici olabiliyor. 

Tunalıdan geçerken binalara bakıp gülümsediğim de olmadı değil. 

Mutlu edici olduğu kadar yorucu da bir hafta idi, önce pazar mesaisi, 

ardından Kayseri yolculuğu...

Kayseri'de her şey olumlu geçince bir kahveyi hakettik sanırım. 

Bir de dönüş yolumuzda şöyle bir güzellik çıktı karşıma. Hala gözlerini düşünüyorum...