En Uzak Sahil




Simdilik Yerdeniz serisinin en güzel kitabı En Uzak Sahil. Olgunlaşmış ve başbüyücü olmuş Ged'in yeni ve karanlık macerası harikaydı. "Açık Deniz'in Çocukları" ise benim şimdiye kadar okuduğum distopik toplumların en iyisi olabilir. Bayıldım. Kitabın içerdiği diyaloglarla nefisti. Aşağıda hoşuma giden kısımların bazılarını paylaşıyorum....

*****

Arren Sordu, "Lorbanery'de ne arayacağız ?"
"Aradığımız Şeyi" dedi Çevik Atmaca
"Enlad'da" dedi Arren bir süre sonra "öğretmeni taştan olan çocuğun hikayesini anlatırlar."
"Öyle mi?... Ne öğrenmiş peki?"
"Soru sormamayı."

*****

"Yapılan eylemin, öyle gençlerin zannetikleri gibi bir taşı yerden alıp fırlatılmasından, o taşın bir yere çarpması veya sıyırıp geçmesinden, böylece de bu işin bitmiş olmasından ibaret olmadığını görebiliyor musun Arren?" .... "Taş yerden kaldırıldığında, yer hafifler; onu tutan el de ağırlaşır. Fırlatıldığında yıldızların dolanımları tepki verir ve vurduğu veya düştüğü yerde evren değişmiş olur. Her eylem bütünün dengesine dayanır".

*****

Şefkat olmadan sevgi uyumsuz olur, bir bütün olmaz ve uzun sürmez.

*****

Sabır ümitten daha uzun ömürlü olabilir.









Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar ?

Sid' in İntikamı...